ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್
ರಾವ್ಡನ್-ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್, ಲಾರ್ಡ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ 1ನೇ ಮಾರ್ಕ್ವೆಸ್ ಆಫ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್, ಒಬ್ಬ ಬ್ರಿಟಿಷ್
ರಾಜನೀತಿಜ್ಞ ಮತ್ತು ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಡಳಿತಗಾರರಾಗಿದ್ದರು, ಅವರು 1813
ರಿಂದ 1823 ರವರೆಗೆ ಭಾರತದ ಗವರ್ನರ್-ಜನರಲ್ ಆಗಿ
ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಅವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಮತ್ತು
ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದರು. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಪರಿಣಾಮ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು
ಗಮನಾರ್ಹವಾದವುಗಳು:
1.
ಮೈಸೂರು ವಿಲೀನ: 1818
ರಲ್ಲಿ ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಅದರ ಆಡಳಿತಗಾರ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಮರಣದ ನಂತರ ಲಾರ್ಡ್
ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿದನು. ಈ ಸೇರ್ಪಡೆಯು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು
ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು
ಬಲಪಡಿಸಿತು.
2.
ರೈಟ್ವಾರಿ ಪದ್ಧತಿಯ
ಸ್ಥಾಪನೆ: ಲಾರ್ಡ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ರಯೋತ್ವಾರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು, ಇದು ಕೃಷಿಕರು ಅಥವಾ "ರೈಟ್" ಗಳ ನೇರ ತೆರಿಗೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಆದಾಯ
ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ಕೃಷಿಕರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ನಿಗದಿತ ಪ್ರಮಾಣದ ಆದಾಯವನ್ನು ಪಾವತಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು,
ಅದು ಅವರಿಗೆ ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರತೆಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು.
3.
ಬ್ಯಾಂಕ್ ಆಫ್ ಬೆಂಗಾಲ್
ಸ್ಥಾಪನೆ: ಲಾರ್ಡ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ಅವರು ಬ್ಯಾಂಕ್ ಆಫ್ ಬೆಂಗಾಲ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು, ಇದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾಕ್ಕೆ ಸ್ಥಿರವಾದ ಹಣಕಾಸು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು
ಹೊಂದಿತ್ತು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಮಹತ್ವದ
ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಗೆ ಸ್ಥಿರವಾದ ಹಣಕಾಸು
ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ರಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು.
4.
ವರ್ನಾಕ್ಯುಲರ್ ಪ್ರೆಸ್
ಆಕ್ಟ್‌ನ ಪರಿಚಯ: ಲಾರ್ಡ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ 1823 ರಲ್ಲಿ ವೆರ್ನಾಕ್ಯುಲರ್ ಪ್ರೆಸ್ ಆಕ್ಟ್ ಅನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು, ಇದು ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಯ ಪತ್ರಿಕಾವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಕಾಯಿದೆಯು
ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಮೊದಲು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಪರವಾನಗಿಯನ್ನು
ಪಡೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಇದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು
ನಿರ್ಬಂಧಿಸಿತು.
5.
ಬಂಗಾಳದ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜಿನ
ಸ್ಥಾಪನೆ: ಲಾರ್ಡ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ಬಂಗಾಳದ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು, ಇದು ಭಾರತೀಯ ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ವೈದ್ಯಕೀಯದಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವ ಗುರಿಯನ್ನು
ಹೊಂದಿತ್ತು. ಈ ಕಾಲೇಜು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಔಷಧದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರವನ್ನು
ವಹಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ವೈದ್ಯರು ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಂಶೋಧಕರನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿತು.
ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ಲಾರ್ಡ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತವನ್ನು ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರವನ್ನು
ವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಮತ್ತು ಆದಾಯದ ಆಡಳಿತವನ್ನು
ಸುಧಾರಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ವರ್ನಾಕ್ಯುಲರ್ ಪ್ರೆಸ್ ಆಕ್ಟ್‌ನಂತಹ ಅವರ ನೀತಿಗಳು ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು
ನಿರ್ಬಂಧಿಸಲು ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಯನ್ನು ಶಾಶ್ವತಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ
ಟೀಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.